Een vleugje Toscane in je tuin met palmkool
Zaai nu de cavolo nero op je vensterbank en vanaf september tot diep in de winter eet je van je mini-palmboompjes.
Palmkool is bezig met een opmars. Een jaar of tien geleden kende bijna niemand het in Nederland, maar tegenwoordig hebben veel mensen het in hun tuin staan. Toch bestaat het al eeuwen, net als boerenkool, waar het gewas verwant aan is. Het komt oorspronkelijk uit Italië en in Toscane is het sinds jaar en dag een bekende groente en onmisbaar ingrediënt in de minestrone (groentesoep) en ribollita (broodsoep met bonen en kool). In Italië noemen ze de palmkool overigens cavolo nero: zwarte kool. Omdat de bladeren vrij donker zijn.
Het is een heerlijke groente en een aanwinst in je tuin omdat het zo prachtig groeit.
Nerven
Palmkool (de latijnse naam is Brassica oleracea var. Palmifolia) heeft die naam gekregen omdat de plant er uitziet als een palmboom. Zeker als je oogst van beneden naar boven (zoals bij boerenkool laat je het hart intact) gaat het gewas er steeds meer als een palm op een steeltje uitzien.
De smaak heeft iets weg van boerenkool maar het blad is veel stugger. De nerven moet je er uit halen want die zijn te hard om te eten. Het blad is heel vol van smaak en in van alles te combineren. Marja stuurde mij laatst het recept hier beneden. Ikzelf maak het nog wel eens met spekjes en room bij de pasta. Heerlijk!
Duiven
Wil je ook palmkool in je tuin? Je zaait het dan net als andere koolsoorten begin voorjaar. Zoals bij de meeste kolen zijn jonge zaailingen een traktatie voor vogels, duiven vooral. Zaai daarom de palmkool in april voor tot het zo’n 10 cm hoog is. Dan kan het wat meer hebben. En bescherm de jonge planten goed met gaas (dit geldt eigenlijk voor alle kolen). Ik zet ze zelf onder bogen met een net erover heen, samen met de andere kolen die ik teel.
Palmkool is een echte wintergroente: als alle groenten uit je tuin zijn verdwenen kun je stronkjes van deze groente laten staan. Een beetje compost erbij en je kan er de hele winter nog van genieten tot aan het voorjaar. Palmkool blijft namelijk steeds nieuwe bladeren vormen, meer dan bij boerenkool. En ondanks dat het een mediterraan gewas is, is het aardig winterhard. Een beetje vorst is trouwens goed voor de smaak, daar wordt het wat zoeter van.
Tip: Omdat palmkool nog wel eens last heeft van witte vlieg, net als boerenkool, kun je Oost Indische kers in de buurt planten. Die trekt de vlieg aan waardoor die niet op de palmkool gaat zitten. Wat ook werkt is de planten te verspreiden over je tuin. De vlieg ziet ze dan over het hoofd. Overigens, heb je eitjes van de vlieg op je bladeren dan kun je die er gewoon afwassen en de bladeren eten.
Kruisbloemig
Als je palmkool laat staan bloeit het in het tweede jaar met kleine lichtgele kruisbloemige bloemetjes. De bloemknopjes zijn trouwens eetbaar en smaken naar kool. Je kunt dan daarna je eigen zaad oogsten (in de zomer).
Lara van den Bosch
Recept: pasta met palmkool
Ik maak dit recept met 250 gram pasta voor 2 personen. Lijkt veel, maar het is zo lekker dat alles opgaat.
Het komt er wel op aan je wat betreft de andere ingrediënten goed aan de hoeveelheden te houden, vanwege de perfecte smaakbalans.
Ingrediënten
3 bossen cavolo nero (groentetasje vol)
2 citroenen: geraspte schil en het sap van een halve citroen
200 gram kikkererwten uit blik
125 gram pecorino
250 gram tagliolini of tagliatelle
flinke scheut olijfolie
peper en zout
Bereiding
Kook de pasta al dente volgens de gebruiksaanwijzing en giet deze af. Rasp ondertussen de schil van twee citroenen en pers een halve citroen uit. Ontdoe de cavolo nero van de dikke bladnerven, kook de koolbladeren ongeveer één minuut en hak ze daarna fijn. Verwarm de olijfolie in een pan en roerbak de cavolo nero op matig vuur terwijl je blijft roeren. Roer vervolgens de pasta door de cavolo nero, tezamen met de kikkererwten, geraspte citroenschil, het citroensap en de helft van de pecorino. Breng op smaak met peper en zout en serveer met de rest van de kaas. Eet smakelijk!