Al het goede (en slecht) komt uit Japan
Japanse wijnbes
Naast Japanse duizendknoop, Japanse esdoorn en Japanse kers heb je ook de bijzondere Japanse wijnbes (Rubus phoenicolasius). Angeles heeft er een paar meter van aan het pad groeien (tegenover de boomgaard) en ook her en der over ons complex vind je de bes terug, bijvoorbeeld bij Thomas en bij Arien. Hij is een beetje kleverig en smaakt fris zoetzuur. “Een delicaat besje”, volgens Arien. “Ik eet ze direct van de plant als ze rijp zijn”. Angeles is er ook heel blij mee, ze vriest ze in, vertelt ze, zodat ze er het hele jaar van kan genieten.
Knalrood
De Japanse wijnbes is familie van de braam en framboos, maar ziet er toch weer net anders uit: harig namelijk, met stekels en erg kleine bloemetjes. De takken zijn eerst groen maar worden later in het seizoen rood. Dat maakt de plant aantrekkelijk in de tuin.
Eind mei tot eind juni staat de wijnbes in bloei (zie de foto van de tuin van Jos en Angeles). Na de bloei, waarbij de kleine bloemetjes worden bestoven door honingbijen en hommels, maakt de plant vruchtjes van ongeveer een centimeter doorsnee. Die zijn in augustus rijp en kun je vrij lang oogsten. Ze lijken op knalrode kleine bramen. Pluk ze niet als ze nog oranje zijn, dan zijn ze nog niet zoet, maar wacht tot ze felrood zijn en makkelijk loslaten.
Woekeraar
Japanse wijnbes is een woekerende plant die alle kanten op groeit en daarom het beste opgebonden kan worden. Net als braam en framboos geeft de bes vrucht op tweejarig hout: op stengels die einde zomer, begin herfst zijn gegroeid. Knip dus vooral niet teveel nieuwe scheuten weg, maar laat deze groeien en bindt goed op voor volgend jaar. Je kunt hem horizontaal leiden zoals Angeles doet (zie foto).
In Nederland is de Japanse wijnbes nog niet zo bekend, maar in de Verenigde Staten wordt deze plant als een vervelende exoot gezien. Hij overwoekert daar andere soorten. De plant vermeerdert zich vegetatief met uitlopers, net als braam en framboos. En als de toppen de grond raken vormen ze wortels. Door deze eigenschap kun je takken ‘afleggen’, net als bij de rode en zwarte bes en bij de kruisbes: je legt een steen op een tak en waar de tak de grond raakt vormt hij worteltjes. Als hij wat groter is kun je de tak afknippen en heb je een jonge plant.
Makkelijke plant
Het is geen moeilijke plant volgens Angeles, maar hij heeft wel veel water nodig. Gieten dus! Overigens wordt de plant niet zo snel ziek en zitten er minder vaak rupsjes in als bijvoorbeeld in de framboos.
Wil je de Japanse wijnbes ook in je tuin? Vraag dan een stek aan Angeles of iemand anders die hem heeft staan, die hebben vast wat jonge scheuten.
Lara van den Bosch
