Gespot: Koninginnenpage
In mijn vorige tuin, aan de zuidkant van de Minstroom, tussen spoor en Abstederdijk, vond ik twintig jaar geleden op een dag prachtige rupsen op mijn worteltjes. Ze waren zwart-groen gestreept met oranje stippen. Ik wist toen nog niet zoveel van rupsen, al kijk ik al mijn hele leven naar alles wat groeit en bloeit, vliegt, loopt en kruipt.
Maar ja, ze aten goed van mijn worteltjes. Dus met pijn in mijn hart heb ik de rupsen toch maar verplaatst naar mijn composthoop.
Niet veel later kwam ik erachter dat het rupsen van de koninginnenpage waren. Mijn favoriete vlinder, een prachtige page met overwegend gele kleuren, met een opvallend zwart-geel patroon, wat blauwe accenten, een rode vlek aan de achtervleugel, waar ook de kleine staartjes aan zitten die kenmerkend zijn voor een page.
Ik keek uit naar de vlinder op de tuin, maar helaas heb ik hem daar nooit gezien. In Nederland rukt hij op, mede geholpen door de warme zomers van de afgelopen jaren.
Hare majesteit
Mijn tuin is nooit strak en kaal geweest. Wilde planten – door sommigen onkruid genoemd – laat ik staan. Met de schoffel grof door de aarde werken doet mij pijn, omdat ik ieder sprietje nader wil bekijken om te zien wat eruit zal groeien.
Twee à drie jaar geleden heb ik wat pastinaken door laten groeien en bloeien, waar honderden insecten en bijen op afkwamen. Heerlijk, al dat gezoem op een zomerse dag. Vervolgens werden de bloemen zaden – goed voor de vogels – en nog wat later stond mijn hele tuin vol pastinaken die nog steeds overal opkomen.
Tot die mooie zomerse zondag 26 april. We zaten net even uit te rusten op onze stoelen, toen Nine schreeuwde: “Engelien! Engelien! Een koninginnenpage!!!”
En daar vloog ze majesteitelijk, haar naam eer aan doende. Een prachtig moment, vers uit de pop geslopen, vloog ze door mijn tuin.
Ik vermoed dat de poppen hebben overwinterd onderaan mijn pastinaken. Ze houden namelijk van schermbloemigen zoals peen, pastinaak, venkel, dille en peterselie, hun favoriete voedsel. De rupsen eten zich vol en verpoppen zich hierna onder aan een stengel, vastgebonden aan een draadje (de teugel genoemd) in de kruidlaag.
Venkel
De koninginnenpage leeft als vlinder ongeveer achttien dagen. Ze leeft in twee, drie, soms vier generaties van april tot september, of nog wat langer als het warm blijft.
En nu is het dus weer uitkijken naar de rupsen. Ik haal geen pastinaak meer weg en ik ben ook venkel aan het kweken, daar zijn ze namelijk echt dol op.
Kijk je mee uit naar de rupsen? En mocht je ze niet op je worteltjes willen – daar eten ze goed van – dan mag je ze bij mij op de pastinaak zetten (tuin 2A).
Ellen, mijn buurvrouw op de tuin, vertelde me dat zij in 2011 en 2013 ook rupsen heeft gehad en twee jaar geleden de vlinder hier heeft zien vliegen. Zij laat daarom ook venkel staan.
Kijk dus allen uit naar vlinder of rups. Als je er een ziet, wil je dat dan aan mij melden? Dat zou ik erg leuk vinden.
Engelien (Tuin 2A)
[fotobijschrift] De rups van de koninginnenpage, deze foto heb ik vorig jaar gemaakt op tuinderij Eyckenstein te Maartensdijk.
