Russische bladkool in tijden van oorlog
Constance ontdekte dit jaar de Russische bladkool. Bloesemig smakend en vorstbestendig tot Russiche wintertemperaturen. En je maakt er je collega’s jaloers mee als je het meeneemt in je lunchtrommel.
Loflied op Brassica oleracea var. ‘Red Russian’
Het is niet altijd verkeerd om iets op z’n uiterlijk te beoordelen… Aangetrokken door het haast magische kleurenspel van nerven en blad, en door de speelse vorm van de bladrand, kocht ik voor het eerst ‘Russische’ bladkool op de boerenmarkt en meteen was ik zelf verkocht.
Smoothie
Net als met boerenkool kun je van alles met Russische bladkool: rauw verwerken in salades, roerbakken met knoflook in olijfolie, verwerken in een stamppot… het fijnmalen tot een hipheidssmoothie behoort ongetwijfeld ook tot de mogelijkheden, maar voelt voor mij als een barbaarse behandeling van zo een prachtplant.
Kolig
De smaak is uiteraard ‘kolig’, maar zachter en ‘bloesemiger’ dan die van boerenkool. Ook de textuur is zachter; zowel de stelen als het blad zijn sappiger en minder taai. Daarbij zijn de blaadjes bijna glad en dus veel gemakkelijker schoon te maken. De plant is winterhard, nog vorstbestendiger dan boerenkool. Kortom: de ideale bladgroente om de winter mee door te komen en je vraagt je af waarom die niet alomtegenwoordig is. Ook ik vroeg het mij af en daarom kocht ik bij de Tuinen van Weldadigheid zaadjes, wel met enige schroom, want een maand eerder was Vladimir Putin Oekraïene binnengevallen…
Moskou
Maar gelukkig zijn niet alle Russen Vladimir Putin, en hoe Russisch is deze kool nou eigenlijk? Moskouse kennissen zeiden zoiets nog nooit te hebben gezien, en bovendien niet graag bladgroente te eten, maar juist de voorkeur te geven aan aardappelen en wortels “want daar krijg je het tenminste warm van.” Maar Rusland is groter dan Moskou alleen en wie weet is dit toch geen fantasienaam.
Glibbergilde
Ongeduldig als ik was, heb ik mijn kolen half april al voorgezaaid, eerst in turfbakjes in de vensterbank. Dat bleek toch niet zo handig, want al gauw heeft het wortelgestel meer ruimte nodig, terwijl het bovengrondse deel nog te klein en kwetsbaar is om buiten uit te planten. Liefhebbers van dit gewas bevinden zich namelijk in het twijfelachtige gezelschap van duiven, rupsen en het geduchte Glibbergilde der Slijmschuivers… iets later zaaien en dan meteen in wat grotere potjes was ook goed geweest. Ook voor meeldauw en witte vlieg zijn deze kolen vatbaar, maar ‘mijn Russen’ lijken daar minder zwaar onder te hebben geleden dan ‘de boeren’. Eenmaal in Clemens’ tuin geplant kregen de kolen hun eigen clubhuis van vliesdoek, wat er weliswaar niet zo mooi uitziet, maar wel enige bescherming biedt.
Recept
Mijn recepttip is eerder een sjabloontje dan een gedetailleerd recept en mede gemotiveerd door mijn aversie tegen afwassen: alles wat je nodig hebt is een kom en eventueel een snijplank.
Warme maaltijdsalade met Russische bladkool
Ingrediënten
*een graan naar keuze: rijst, gierst, quinoa… (tip: kook granen en peulvruchten in grote hoeveelheden voor meerdere dagen en bewaar ze in de koelkast. Dat bespaart energie, tijd én afwas.)
*een peulvrucht naar keuze: linzen, bonen, kikkererwten… alternatief: reepjes gerookte tofu.
*een stevige bladgroente naar keuze: Russische bladkool, witlof, groenlof, cavolo nero, boerenkool… schoongemaakt, gesneden en (in het geval van boerenkool) eventueel ‘gemasseerd’ om hem wat minder taai te maken.
*(olijf)olie en smaakmaker(s) naar keuze, mijn persoonlijke favoriet: Shoyu (Japanse sojasaus)
*decoratie: pistache, wal-of hazelnoten, amandelen… al dan niet geroosterd, en/of olijven. De gegrilde olijven van Persepolis zijn echt iets bijzonders!
Bereiding
Warm de granen en peulvruchten op. Meng en breng op smaak met olie en sojasaus (of een andere smaakmaker). Schep er de bladgroente doorheen en maak het geheel af met nootjes en/of olijven.
Koud is het ook een fijn gerecht om in je lunchtrommeltje mee te nemen en je collega’s jaloers te maken.
Constance Allanic (hulptuinder bij Clemens Romijn)
